GECENİN SAATLERİ
Aklım firarda saat yine on iki.
Bu, sürgünümün ne sonu ne de ilki. Yeter artık! Sevme desem de boşuna. Gönül aşk hususunda aynı bir tilki. Gece yeni başlıyor işte saat bir. Sever diye deniyorum ikide bir. Sonu felah umuduyla yürürken ben. Fark ettim düştüğüm her çukur bir kabir. Yoksun, önemsiz saat ha iki ha üç. Sigara ve derdin elimde ki tek güç. Bir canım kaldı onu da al istersen. O da bana ait değil, zaten ödünç. Sabah oldu saat dört ve işte ezan. Gönlüm hasretinle kaynayan bir kazan. Şaşırma uyumadım, şükür senleyim. Mürekkep değil, kanımdır bu kez yazan. Güneş doğdu saat beş ve artık gece. Sensiz bir günü aydınlatır mı sence. Bana müstahak! Bilmem neyime sevmek. “Ölmek hak, aşk sağ olsun” budur netice. Yazan: Eza - Berkefti |