K A L M A M I Ş
Suyu temiz gördüm,bir yudum içtim
Baktım karışmayan zehir kalmamış : Çiçekler içinden al gülü seçtim, Meğer çekmediği cefa kalmamış. Boş bir teselliymiş sevmek,sevilmek Sırr-ı müphem ile yanmak erimek; Kalplere en yüce sevgiyi gömmek İçin çok aradım sine kalmamış. Şimdi boynu bükük bütün çiçekler, Boş çerçeve bilmem kimleri bekler, Papatya misali bütün çenekler, Yonulmuş,çenekte yaprak kalmamış. Sarı yaprak gibi düştün gönlüme, Kuru dalı kırıp verdin elime, Aradım ömrümce kalan sevgime, Bir mezar olacak toprak kalmamış. Habip Ata Giresunlu Gümüşhane,22.06.1975 - 2300 |