AHMEDİMMM...GÖNÜL YARAM
15 ARALIK 2015
Tam bugun koptun canımdan ciğer parem ocağım söndü acınla yüreğim yerle yeksan oldu tam o an yerle gök birleşti de arasında kaldım ezildim olamaz dedim dedim ama oldu işte... hiç tanımadım evlat acına düçar oldum 14 yıllık ömründen bir ömürlük bir acı kaldı yadigar ahmedim... senin olmadığın bu şehirde kar yağacak sevinç çığlıgın olacak kulaklarımda yasasın okullar tatil diyeceksin mavi kırmızı ayakkabılarını basacağım yüreğimin üstüne acım ezilsin diye liseye yeni baslayan her simada ak yüzünü göreceğim özledikçe süzülcek süzüldükçe sevinicem garip bir hal olacak bende sanki bir deprem olmus sanki bir kasırga yıkmıs tüm sehri sağ kalan tek benimde burası neresi ki dicem her sabah uyandğımda aynada her geçen gün acının izlerini seveceğim senden yadigar diye bu sehir hem bana hem acıma dar gelicek sanırım ahmedimin acısı kaplamış her yeri her yağmur damlasında ahmedime ağlıyor yine gökyüzü diyeceğim her güneş açtıgında ahmedim güldü dicem ahhh ahmedim ben bu sehri sensiz nasıl koycam bir yere boğazdan şilepler sızıcak usul usul ahmedime gidiyor dicem martılar avaz avaz çığlık atıcak ahmedim sesleniyo dicem sokakta iki çocuk görsem ahmedimde böyleydi dicem bilmiyorum ahmedim bu sehirde ben sensiz ne etcem.... yandım ahmedim yandımmm.. yandım ki ne yandım..... |