SÖZ YAŞI…
Martılar ağlıyor mavisinden içeri şehrin,
Uçurum bakışlı feveranlar dağılıyor kırık mızraklı tamburlar da. Kapılmışım, Bir kağıtdan kayık gibi akıyorum Yağmur birikintisinden aşağı deniz kıyısına. Sonbahar,bir doğumun bir gömümün mevsimi bende ki hatıralar da Ben bu şehri, İşte böylesi bir hüzünle seviyorum , İstanbul ağlıyor yağmur yağmur Gözyaşları mermer sütünların üstünden kayıyor sessiz ve usulca Bir kızıl örtü giyinmiş mevsim Sarının kan kırmızıya aşkı gibi Bir hengame bir cümbüş ateş rengine meftun ormanlar da Gün bu ya, Sonbahar bu ya, Hüzünlü söz yaşı döküyorum.. İstanbul’da yaprak yaprak sonbahara.... Gülden Kalem... |