SEN OLSAN...
Sen olsan sustururdum isyan eden dilimi
Ağrı aciz etmezdi bir kenarda halimi. Varlığına açardım gece gündüz elimi Teşekkürüm olurdun seni veren Allaha... Yıkılmaz dağ olurdum şu vefasız hayatta Seyran eder gezerdim gökyüzünde her katta. Ölsem bile gururla ismin anar sıratta Teşekkürüm olurdun seni veren Allaha... Sen gecenin seyrinde yıldızım ve kamerim Yoksun diye: ümitsiz, harabe derbederim. Sen olsan ağlamazdım yenilirdi dertlerim Teşekkürüm olurdun seni veren Allaha... Şimdi ise gözlerim aynalara hep küskün Dalarken hayallere küllükte söner tütün. Ah ne vardı koluma sarılsaydın büsbütün Teşekkürüm olurdun seni veren Allaha... ÜNSÜZ... |