Kırmızı başlıklı şiir...
Başlık koymadan şiirler yazdım sana.
Neden diye sordular, Söyledim çağlayan ızdırabımla, Hiçbir başlığa, seni sığdıramazdım… Başlıklar şiiri anlatır dediler sonra. Oysa ben, Seni anlatmayan şiirler yazamazdım… Onlar anlamadılar ne demek istediğimi, Ve ardı sıra, seni sordu martılar bana, Seni nasıl bu kadar çok sevdiğimi. Söyleyemedim onlara bile, Söyleyemedim beni terk ettiğini. Ben seni bu kadar severken, Beni terk ettin diye sana kızarlar, Seni incitirler sandım. Her soruda kanayan yaramı, baştan sardım. Aldırmadım onlara… Aldırmadım martılara, Seni götüren vapura, inatla aldırmadım… Ve üzülmedim yalnızlığıma, Aldırmadan gülümsedim. Kırmızı başlıklı bir şiir yazdım en sonunda, Neden kırmızı diye sordular bu defa, Seni birkaç kelimede söylemek, kalbimi kanatıyordu, Derdim kısası uzunu değildi kelimelerin! Uzun tümcelere seni yaymak, beni rahatlatıyordu… Çünkü beni kelimelerle terk etmiştin, Cümlelerine değmezmişim, İşte bu yüzden, cümleler canımı yakıyordu, Ve kırmızı başlıklıydı bu defa şiirim, Çünkü her harfi, kanla yazılıyordu. |
tbr ederimm