bulduğum kendim...
Sokağın sesi içimdekine karışmış,
Yolda yürünmez bir hal varken, Zaman bana çarpmış. Gizlediğim her şey yere saçılmış. Toplamaya eğildiğim sırada, Kendimi kaybettim! Enine boyuna düşündüm, Yalnızdım. Ama kimdim acaba? Durdum ve düşündüm… Kurcaladım hislerimi içine bakmadan, Elime buz gibiliğim geldi, Üşüdüm. Kırılmadım bu sefer, İnatçı değildim aşk için ve onurluydum artık. Başım dik bir şekilde bıraktım her şeyi, Eski hayatımda, yeni bir ben vardı. Birden, dilime bir ayrılık şarkısı koydum, İki adım attım yeni halimle, Ve en yürünmez halindeyken hayat, Kaybettiğim kendimi buldum. Eski ben yakama yapışıverdi. Korktum! Çünkü fark ettiğim ürkütücü bir şeydi. Bulduğum kendim, Hala sendeydi! |
çok hoş olmuş.güzel olmuş.
akıcı ve duygu yüklü
yazdıran yüreğe ve yazan ellere selam olsun.
tebrikler.