DİVANE GİBİYİM
Yalnız gemi gibi, geziyorum deryada.
Umutlarım tükendi, bir divane gibiyim. Vurgun yemiş gibiyim, ellerimse semada. Zalim avcı elinde, garip ceylan gibiyim. Mehtaptan kayan yıldız, sanki beni anlatır. Güldürmez dostlar yüzüm, uyrun, uyrun ağlatır. Sorun şu göz yaşıma, dertlerimi akıtır. Fırtınada savrulan, kuru yaprak gibiyim. Çölde bir kum olsam, savrulsam sahralara. Halimi anlar diye, haykırıyom dağlara. Yalnızlık kaderimmiş, gezinirim yollarda. Şehir, şehir dolaşan, garip seyyah gibiyim.. Ne desem, ne söylesem, şu dertlerim dinmiyor. Kaynar dertler içimde, artık dile gelmiyor. Vefalı dost kalmadı, kimse halim bilmiyor.. Üzerinde diken bitmiş, garip mezar gibiyim. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |