Kabul Et
Ne bilgim bir alimin ki kadar.
Ne cahillikte ustalık belgem var. Aklımın zekatı biriken sorular. Cevaplar bir bir fakir gönlüme düştü. Bilmem derim öğret derim. Gün ışığında belirir cesaretim. Ben nefsi emarede esaretim. Ayaklarım düşmem sandığım yollara düştü. Denizleri taşırırken cümle günahım. Bir yağmur olup aktı rahmetin Allah’ım. Kalmadı artık gönülleri yıkacak ahım. Kalbimin karasına beyaz bir kar düştü! Korkarım ya olursa diye sonum hüsran. Hakikatle gönlüme su serpiyor kuran. Boşa emir buyurmadı yaradan. Günahlar hakikatle güz yaprakları gibi düştü. Ölüm dedikleri müminin beratı Kavuşur gönüller daha görmeden sıratı. Her güzel gönlün cemalini görmektir muradı. Zikrin her Allah dostunun diline düştü... Sözü özüne demeyen közüne döner ateşin. Balıklı göle döndüğünü de gördük ateşin. İki cihanda da mümini yakmaz ateşi cehennemin. Huzuruna kabul et rabbim kulunu gönlüme aşkın düştü... |