Üşür yürek
Mevsimler gibidir,
Şairlerin yüreği. Yanar, üşür, savrulur. Soğuk iklimlerin, ayaz gecelerinde. Bir önulmaz sızi düşer, yüreğe Kalem üşür, yürek üşür,söz üşür Yaşanan dem yaz olsada kışa dönüşür dönüşür. bir ses gelir derinlerden Gözlerinde yağmur birikir Dizlerine yılların yorgunluğu düşer Güneş üşür, yıldız üşür, ay üşür. Sessiz bir feryat yükselir Şairin yüreğinden, Sükutu yırtar geçer Keşkeler, hüsranlar ortaya saçılır Saklandığın köşelerinden Gül yapraklarına çığ düşer Mevsimler kışa döner Ne zaman kandilin söner İşte o zaman her şey biter. |