Siyah önlüklü devran
Ne güzel günlerdi onlar
Yaşandılar, bittiler Her güzel haslet gibi Bize veda ettiler. Formamız dı, Siyah önlük, beyaz yaka Saçlarımız, iki belik Üçlarında kurdelemiz Sanki kanatsız kelebek. Çantamız, küçük bir valiz Menşeyiyse parlak bir meşin İçinde kuru fasulye torbamız Abaküsle yoktu merhabamız Bir alfabe bir de defter Renkli kalem silgi yeter Bir de tahtadan bir cetvel Bizim en büyük hazinemiz. Düşerdik okul yoluna Yol boyunca çoğalarak Göçmen kuş sürüsü misali Hedefimiz okul bahçesi. Öğretmen komut verirdi Biz hazır ola geçirdik Istiklal marşımızı Büyük bir gururla söylendik. Keşke mümkün olsaydı da Kalsaydık hep o yıllarda. Güler ElmLı |