...
yutkundu yine cinayet trenleri rayları kanlı
alkış tutuşturan alev feryadını boşalttı bazen bir anı bazen sözde yalanı yaşattı özür duaları hep özürlü insanlara kaldı kolay olan tek şey vardı unutmamalı yok edilebilecek bir tek şeyde saklıydı benzerdi onu arayan fenerlerin parlaklığına düş sesine uyanan bir düşte kabus masalı uyduramadı kuralına aşk meşk işlerini sahne acıldı perde aralandı ve rol başladı kılıfa gerek duymadı giydirsin yaralarını nedendi giz edilene esrar katan bunca abartı kir tutmayan damlalar gözlerden akıtmalı yaş öldürmeyen yaşlar kutlanmalı üstad olduran bir ettirgen cıkartın hayata kalfalık kalkmalıydı buraları olmalıydı ustalar diyarı |