Bizim savaşlarımız dört duvara kitlenmiş, lal bakışlarımızda gizemliydi

Hiç kurtuluş umudu düşünemedik
Ölümle pençeleşirken
Korkuyu ezberledik
Çok çocuktuk üstelik
Küçücük minik

Asırlardır uçurumun ucunda
Yaşamayı belledik
Ellerimiz hep toprak koktu
Elbette aşındıkça zaman
Çizgiyi ezberledik

Benliğimiz un ufak
Sorun sayısız
Net belirgin

Çekerken el etek yangınlardan
Külümüzle eğlendik
...

Yarım asırdır bağırıyor mısralarım

Yaşamın kıyısında
Elimde şiir

Şimdi acı versede
Yazarken ifadeler

Hiç bilmedim
Tanımadım
Görmedim
Duymadım

Başka özgürlük

Mahçup hal bu
İbretlik davalar sürgün yüreğime
Sürgüyü çekmeden
Sürüp gidemiyorum
Üstüme devriliyor dağlar

Ah o dağlar
Yaz yaz bitmiyor

Sükut ver, ya rab

Huzur ver

Ver işte ver

Büyük olan sensin

Gecenin keşmekeşinde
Karmaşık ataş gibiyim

Yarını sevabına
Hayırlara vesile kıl
Kulların eşit olsun

Bende, şiir yazmayayım
Bu kadar 😏