YORULDUM BEN!..gidiyorum yalnızlığımı alıp meçhullere izim kaybolacak karanlıklarda seyriyor iki gözüm tokadını yedim sevdanın takadımın bittiği yer mezarım başucuma iki selvi dikilecek mezar taşıma adın yazılacak gelip geçenler bana dua bırakırken sana beddualar edecek!.. seni aşkın tüm renklerinde sevmiştim yollarına mor menekşeler gecelerine pembe düşler sermiştim özlem dolu öpüşlerimde ömürlük saadetler dokumuştum yorgun hayatı unutmuştuk anla artık geçmişin anıları var istemem küskün gideyim senden çırpınışlarımda ’ah’ım yakmasın seni!.. inan, öylesine yorgun düştüm ki hayat tüketti beni karamsarlığım derinleşiyor senin için şehirleri yakmayı düşlerken benzin dökeyim başımdan aşağı karartıp fersiz gözlerimi bir kirpit tutuşturayım avazımın son desibesini açarak alevler içinde yanıp kül olayım aşkına !.. Zafer Direniş ... 06 Ocak 2016 Çarşamba 01.00 Lahey |
çok içten anlatım ile hüzünlendim..
yüreğine sağlık..harikaydı..
saygı ve selamlar kankiş..