Feryadımı Duyda Gel Aşkım
eskimiş elbiselerim kirlenmiş
sefil perişan hallerdeyim ev bark desen yandı kül oldu feryadı mı duyda gel aşkım saçım sakalım karıştı bir birine gitmiyor titrek ellerim hiç bir işime gözlerimden aktığının farkındamısın figanı mı duyda gel aşkım köşe başlarını barınak yaptım dökük duvarlara resmini çizdim unutayım diyerek mazimizi içtim isyanı mı duyda gel aşkım sensiz öksüz çocuk gibiyim aklım başımda değil deliyim ellerin gözünde serseriyim sevildiğini bil de gel aşkım yazan - ismail civelek develi köyü pamukkale denizli |