An Kadar Yakın Asır Kadar Uzak
Sevgi,
Benim en güçlü yanım, ve En zayıf tarafımdı. Ağlamayı önce sevgilerde öğrendim, Yaşamın ayazını ilk hislerimde yedim. Aşk bir besin kırıntısı ben acemiydim, Gül derip yol gözledim iç dökemedim. Dalgalıydım duruldum, yanıp yaktım, Kirlenip, küllendim yine de bıkmadım. İnsandım, sevdim, yaşadım yaşattım, Yanılttılar, ihanet ettiler yok saydım. Aşk bir tür keşifti ya da kişiye aynası, Belki apansız vaktin adı belki mirası. Nice sular çektim kuyumdan sancılı, Delik çıktı kalpler, gönüllerse sargılı. Çok sevdim, fazla kahrettim, Ne kuyum kaldı, ne durulacak suyum. Artık en iyi aşklar bile, An kadar yakın bir asır kadar uzak şimdi. |