Küçük AkılAdam... Oturduğu yerden kalktı Etrafına şöyle bir şevksiz baktı Yüzüne yansıyan hüzün ne kadar aşikârdı Sanki yalnızdı, umutları solmuş olan mahzundu Ukdeleri hangi yılların arkasında kalmıştı, geçen zaman acımasızdı Hesaplanamayan bir akıl ve tedbirsiz tavır, sevgi ve muhabbeti azaltmıştı Küçük akıl sahipleri gibi an a sığınmalar, onun için yaşamalar ayyuka çıkmıştı Mustafa Cilasun |