Gurbetin Pençesinde!İstanbul’um sırdaşım Sabah ayazı çökerken içime Uzaklardan esen ılgın rüzgarlar İğde çiçeklerinin kokusuyla Sarar odamı Özlemlerimin deli sarhoşluğu Alır götürür beni Bodrum koylarına Ayılamadığım kıyılarında Begonviller bakar solgun yüzüme Yabancılığın gölgesinde Savrulurken Gurbetin pençesinde Gözyaşlarımın sellerinde Kadehime doldurduğum Hasreti Yaşadığım gerçek rüyalarımı Mahsun yalnızlığımla içiyorum Ah İstanbul’um Güvercinler dağılmış tek tek Uçup gitmişler Apansız zamansız Hayalini kuramadığım meskenlere! Oya Gedik |