Burası çok soğuk
Üşüyorum, yalnızım
Korkuyorum anne..
Benim oğlum , kızım, karım
En önemlisi de sen vardın
Hepiniz neredesiniz ?
Nereye gittiniz ?
Niye beni bıraktınız ?
Buralar ıssız, karanlık
Kendinize dikkat edin anne
Çocuğum ve karım sana emanet
Babama da söyle o da üzülmesin
Onlara çok iyi bak
benden daha çok sev
Size zarar gelsin istemem
Korkma anne...
Oğlun ölmedi...
Şehit edilmedi...
Ben ölmedim ana...
Siz uyurken ben hep geleceğim
Çocuklarımın alnından öpeceğim
Karım ağlarken
Göz yaşını silemem belki ama...
Onun hep rüyalarına gireceğim
Ağlamamasını isteyeceğim
Sonra senin Yanına gelip
Sana Sarılıp elini Öpeceğim
Özleyeceksiniz beni,
Fotoğraflarıma bakıp ağlayacak
Neredesin diyeceksiniz
Ağlama ana... oğlun hep yanınızda
Oğlum daha küçük,
Kızım da öyle
Gün gelecek büyüyecekler
Arada babalarına gelecekler
günün birin de evlenecekler
İkisinde de Buruk bir Acı Olacak
Diyecekler ; Keşke Babam Sağ olsa
Ama Olmayacak, dönemem ben
girdim Artık O kara Toprağa
Teslim ettiniz beni Yaradana
Ben misafirdim geldim
şimdi de Gidiyorum
ve Sizi
Allah’a emanet Ediyorum.
(SAVAŞLAR BİTSİN ANNELERİN YÜZÜ GÜLSÜN )