DÖNÜŞÜM
Kalbin dili olsaydı da; bir izah edebilseydi
iyi niyetle saflık arasındaki o derin farkı aşkın fedailiğini; o fark arasında fedakarlıkla üstlendiğini atış süresince yolcusuz yollarda ki bekleyişlere kattığı büyük anlamı. Uzandıklarına yetişemese de kolları bilincindeydi dün de yarın da pişmanlıkta kazanç olmadığını kabus bildiği uykularından nice hayırlı dürtülerin uyandırdığını. Zamanın bir an bile oyalanmaya gelinmeyeceğini kuş olup elden uçarken bir anlık içten yaşam gülücüğüyle onu uğurlamanın ne yaralara merhem sürdüğünü. Siyah olmadığını aslında hayatın renginin, ama ferahlatıcı bir renge boyasa da ; pencere çerçevesinin bir kaç mevsim yağmuruyla bir büyük fırtınanın yıpratmasıyla sonun da kendi rengine dönüştüğünü. Nuran KARACA 14:27 02.01.2016 |
kaleminize sağlık