TÖKEZLEYENHer büyük seven kalbin var hesapsız bildiği Olmazdır köşesinde cevapsız soruları Bir gün gelip canım diyerek sarıldıkları Adım adım çekseler bile varlıklarını Bilir ki dileklerin kabul saati vardır Seni cezbeden onun zor olan yanı mıdır Ufukta görünense düşler cadısı mıdır Değişmeyen yalnızlığının gölgesi midir Onu sana elinden tutarak getirenin Pınar olup hep çağlayan gözyaşların mıdır Bilerek göçebe oluşumuz gerçeğini Yine zehirli sözle dağlayarak canını Olmuşsa derlenememiş bir vicdan sahibi Eyersiz olan atın üstünde şahlanarak Yaşayan fark etmese de vahim durumdadır Ezber bozmadığın o ad dilinden düşmezdir Sadece gecelerde değil gündüzleri de Tepende gezinen kasvetli bulutlar mıdır Çıktığın bu umut yolculuğundan ağırdan Tökezleyen yorulmuş o ayakların mıdır. Nuran KARACA14:30 01.01.2016 |