MÜLTECİ ÇOCUKLARYorgun yüzünde nakışlı mahzunluklar, Korkuları sımsıkı avuçlarında Kederin kararttığı gözlerde fer yok… Boğuşmuş çılgın dalgalarla besbelli, Küstüğü dünyaya sırtını dönmüş… Kumlara kusmakla biter mi acılar? Minicik bedeni kıvrılıp kalmış, Hayatın yerden yere vurduğu çocuk Ne olur aç gözünü, gülümse azıcık… Çılgın dalgalara küsmeyin sakın, Bin bir acı dolu kahpe dünyadan Kurtarıp almışlar binlerce kolla Kucaklayıp bırakmışlar usulca, Sessiz bir kıyıya yatırıp, Kurutsunlar diye gözyaşlarını Rüzgârların şefkâtli kanatlarına… Usul usul sıvazlayıp mahzun yüzünü, Okşamış saçlarını tatlı meltemler Dalarken gözleri sonsuz uykuya Süzülen gözyaşı yüzünde oya, Sükûnu içer gibi içini çekip İlk defa gülümsemiş doya doya… Bomba yağar gümbür gümbür, Parçalanır kafa kollar, Keder akar oluk oluk Acıyla kapanmış yollar Kuş değilsin, uçamazsın, Kurtuluş yok, kaçamazsın Hürriyete geçit yok ki, Ufka kanat açamazsın… Çağırıyor engin deniz, Koşuyorlar bir umutla Ah, binlerce solgun beniz… Hâlenur Kor 24 Aralık 2015 |