SARMIŞBu ne zulüm ey gülüm Bu ne cürüm ey günüm Nerde kaldı can tözüm Kulu sardı acı bir küşüm Zaman yaşanmaz olmuş Mahlukat bitmiş yorulmuş Dertler de az değil coşmuş Alemi sarmış acı bir yokuş Kurumuş yem yeşil bağlar Dostlar muhabbetsiz ağlar Sıla da garip Ana’lar ağlar İnsanı sarmış bir garip hallar Yüzlerde yalancı gülüşler Hane de haram sevinçler Dil de ise yalan sözler Sarmış insanı kötü bir kamer |