Çayın Billur Öyküsü
Ellerin inceldi ve ardından su duruldu
Bakışınla yıkandı ruhum sabah deminde Çayın naz iklimine gül hayalin savruldu Gülüşünden iz buldum dertlerimin eminde Sen gülünce başladı çayın billur öyküsü Nazının ıtırından rayihası her mevsim Eşsiz berrak gülüşün olur hep çayın süsü Dudağının renginde çayın bin bir hâli im Seni yad eder dem dem çaya teşne zamanlar Bir siyah gül açılır gülümser Leyla gece Aşkın som manasını en iyi mecnun anlar Çayla aşk imecesi süzülür hece hece Çayın gamzesinde sır gözümdeki som ışık Gülüşün hayal meyal şimdi çayın andacı Sen çaya melikesin hüsnün çaya karışık Olmadığın demlerde içtiğim her çay acı Bu öykü çay kokulu süsü senin gülüşün Demlikle semaverin imecesi emsalsiz Nazın billur tenlisi konuğu olur düşün Kalır dudağımızda bu billur öyküden iz Ankara, 30.12.2015 İbrahim Kilik |