Her şey aslında aslına döner
Güne bakan, güneşe
Güneş geceye
Gece ölüme
Ölümden yaşama, dünya döner de döner
Oysa dönmek eve
Bayram arifesidir
Çocukça telaştır, ekmektir aştır
Bir somunluk uğraştır
Yaşamak, insanca yaşamak...Aşktır.



Misal, kanadı kırık bir barış güvercini tepemizde döner
Rüzgâr can çekişir yine pencere önlerinde
Annem tüm dünyaya atkı örer
Gözlerinde tarifi olmayan bir keder
Kıyamet yakın der


Şu gök sema düşecek sanırım bir gün üzerimize
Yırtacak rahmini Meryem’in sabisi
Serbest kalacak acı
Dağların üzerinden geçecek Nuh’un gemisi yine
Denizler çöle dönecek


Yangın gibi, ağıt gibi karaya vuracak bir bebeğin elleri
Büyümeyecek hiç, öpemeyecek sevdiğini
Dağlayacak, dağıtacak, üzüm üzüm gözlerinin salkımını
Kapayın çocuklar kulaklarınızı, duymayın imamın talkımını
Güzel günler elbet yine geriye dönecek



Misal,
Özleyince daha çok üşüyor insan, kışa dönüyor
Özlediğimiz her şey kar altında
Kar kendini güneşe övüyor
Yüreği büyüse de çocukların acıyla ölümün gölgesinde
Bir gölge oyunudur yaşamak dediğin bu umut perdesinde
Gölgesine gülümsüyor çocuklar dünyanın inadına
Gölgeler de bir gün aslına dönecek..



Yasemin Demir 2015 Aralık ayı notları