Ihlamur Ağacı Ve Mavi Günler
Baş kaldırının izdüşümü sır kapılarını küstürmüştü
Oysa şimdi sen varsın artık Mavi gecelerin siyah yüzünde yitip giden umut yeniden doğdu Şairin dediği dipsiz bir uçurumdan yeniden doğmak buymuş demek Güneş ne güzel Kömür alevi gibi aydınlanan geceler ne güzel Yüreğim uçan bir kuş edasında buluşuyor mavi gün ve gecelerle Mehtap bizim için ezgilenirken Şarkısı yüreğimize dokunuyor Kışın mehtap olur mu Göğe mavi mavi bakılırsa olur elbette Seninle anladım ki sevmek sevilmek çok güzelmiş Sen de biliyorsun ya! Seni tanıdıktan sonra her şey o kadar güzelleştiki Evrenin kanatlarına sıkıca sarıldım Aralık soğuğu yer yüzünü öperken Benim ruhum sıcacık Ve sevecen Şimdi ölü versem gam yemem artık Ey yalnız gecelerimin siyah yüzünde yeniden doğan umut! Ruhumun rengi yeniden maviye çalarken Şükürler ediyorum Rabb’ime Sensiz günlerimde: "Akşam çökünce güllerin yavaş yavaş ermeye başladığını gördüm bugün Öyle saf ve temizler ki Ve yaza umutla bakıyorlar belli Kıyamazsın değil koparmaya, koklamaya bile" demiştim eski bir şiirimde Sonra gözüme "duvarın dibinde yıllardır solgun duran ıhlamur ağacı çarpmıştı ya" Şimdi o ağaç ikimizin ağacı artık Hiç bir zaman solmayacak ve bizim gibi yarınlara umutla bakacak Mutluluğun ardı sıra yıllar geçecek Durmaya vakit kalmadı artık ömrümüzün bu en güzel yılları Durmaya duraksamaya gelmez. Düşünüyorum da bizden uzak olsa da Bu mevsimde kokusu yayılmaya başlamıştır bile ıhlamurun Ne güzel kokacak yaz akşamları Birlikte soluyacağız o güzelim kokuyu Birlikte sarhoş olacağız bahar esintilerinde Ağacımızın sarkık çiçeklerinden gözlerinmi ayırdığımda Hep senin gözlerini arayacağım zaman dursun diye dileyerek Haziran, bilemedin temmuz gibi belki kurutarak çay bile yaparız o çiçeklerden Kader bu ya birlikte içmek varmış ıhlamur çayını Bu sevgiyle öyle büyüyecek öyle gelişecek ki Umarım yalnızlık yakmaz onu mazimiz gibi İncecik yağmurlar yağmalı Ankara’da Tamam kar ve kışta olsun ama Sağanak yağmurlar olmasın Sağanaklar hüznü hatırlatır bana Hem oralarada yağarsa Ihlamur ağacına da zarar verebilir Her şafak söküşünde dua edelim ağacımıza hep yaşasın Hiç eğilmesin bükülmesin diye O da sanki bizi anlar gibi hafif rüzgâr esintilerinde uzaklarda salınıp Kavuşmak umuduyla Gülümsemeler göndersin ikimize Bu sevda Öylesine güzel Öylesine gerçek Öylesine vefakar ki Narin mi narin Sıcak mı sıcak Seni ömrümce yaşatacak Birlikte daha ne baharlar ne yazlar olacak Ilık bir nehir gibidir hayat Ama ya çok ısındığında ya da çok soğuduğunda viran eder Yumuşak inişler yapamazsak ne gam biter ne keder "Uzak denizlere nasıl dokunuyorsa dağlar" Uzaklara tatlı dokunuşlarla anmak lazım ıhlamuru Analım ki küsmesin bize Analım ki Dökmesin sarkık yapraklarını Artık sağanaklar ne bizim ne de ıhlamurun yası olmasın Dünyada hepimize yetecek kadar şey var Aşk sevmek varken Hasret niye Üzülmek niye Çok mutlu olacağız ıhlamur ağacımızla Allah onu bize bağışlasın... 27 Aralık 2015 Saat 13.50 Batıkent/Ankara Şiir Mehmmet Fikret ÜNALAN |