YİĞİTŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Devam edecek...Yiğit masalı yazmaya karar verdim...Şimdilik bu kadar...
YİĞİT / MASALI Bazen söz haddi geçer kişi bilmez kendini Edepten dem vurarak arkadan konuşur it. S/özüne yalan katar aşar kendi bendini Üç beş yardakçı bulur kendine yapar şahit... Tutup inanır buna hem okumuş hem cahil Çalar tüm kapıları gezinir kasaba il. Bildiğinden konuşur öğrendiğinden değil Demez ki ’ hicap edip’ dile vurayım kilit. Âdeti kaş yaparken iki gözü çıkarmak Milliyetten bahsetip milli onuru kırmak. Fitne fesat eklenir kanla sulanır ırmak Ne vatan umrundadır ne de ölen bir şehit. Yoktur sıcak yuvası barınaktır mahseni Yal versen de ısırır kemik versen de seni. K/alemi olmasa da vardır mutlak deseni Bu tipler sebebiyle şeytana kalmaz cirit. Sanırlar ki:’ Havladık, konuşanı susturduk Kızılca şerbet sunup bir de güzel kusturduk. ’ Ne güzel övünürler :’Köpek Derneği kurduk, Bu bizim hakkımızdı ’ çünkü durum müsait. Dernek bu ya toplanır, ne de olsa canlılar! En ön koltuğa geçer bütün heyecanlılar. Arka koltukta ise oyy başı dumanlılar... Gökten kemik yağarken bölüşür eşit eşit. Rabbim tek sığınağım bilir benim içimi Anlattığım Yiğ/it’in bambaşka bir biçimi. Elbette etten yana köpeklerin seçimi... Yoksa gıybet eder mi mert bildiğimiz Yiğit! ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ... 27.12.2015/SAAT :03.00 |
Kalemin susmasın
________________________Selamlar