SEN NERDEN BİLECEKSİN
Sen nerden bileceksin yarayı kaşıyan ben
Kör topal bir sevdayı sırtlayan taşıyan ben Unutmayı ar ettim elden medet ummadım Kaç sene gelir diye gözlerimi yummadım Sen nerden bileceksin sen yarım kalmadın-ki Sen uykusuz geceye ’Bana Sor’ çalmadın-ki Biri var da ayak da o ben miyim bilemem Aşk acısı ne zormuş düşmanıma dilemem Sen nerden bileceksin kerbelaya düşen ben Bir nemrud ateşinde yanıp yanıp pişen ben Sen yemeden kesilmem susuzluğumsun benim Kendi kendime gülmem mutsuzluğumsun benim Sen nerden bileceksin sen hiç aşık olmadın Sen hiç bana ah çekip sararmadın solmadın Kalbine koymamışsın dudakta dilde kalmış Gönlün kapı eşiği parmağın zilde kalmış Sen nerden bileceksin azalan ben biten ben Günden güne eriyen tükenen ben yiten ben Hissettin mi içinde kesildi mi bir yanın Sardın mı boşlukları acıdı mı hiç canın Sen nerden bileceksin ağlıyorken gülmek ne Her dakka yar solumak yaşıyorken ölmek ne Toprak yüzü görmesin seni öpüp koklayan Bağında bağban olan bağrında sabahlayan Sen nerden bileceksin Aşk iki-yi birlemek Canı canana vermek ömrünü ömürlemek Sen yokluğu isyanım varlığı makbülümsün Dokuz çocuk annesi olsan da kabülümsün |
Tebrikler..