Gözün bebeğisin, canın paresi
Çile de genişim, neşe de ensiz
Ayasofya nere? Kabe neresi
Sağımı solumu seçemem sensiz

Geceler, gündüze kinini kusar
Kasetler, typemin sesini kısar
Mahsuni lallaşır, Kızıltuğ susar
Leyli, baharlara göçemem sensiz

Hayalin, aklımı başımdan alır
Anılar gözümün önüne gelir
Bütün mahsulatım; tarlada kalır
Harmanı hasatı biçemem sensiz

Ağlasan ağlanmaz; gülsen gülünmez
Yaşasan yaşanmaz; ölsen ölünmez
Şerbet yudumlanmaz; lokma bölünmez
Çayımı, çorbamı içemem sensiz

Dostuma merhaba, selam diyemem
Muhabbet edemem, kelam diyemem
Din’imi sorsalar; İslam diyemem
İman’ım Sırat’ı geçemem sensiz

Giderken verdiğin sözü unutma.!
Yazılı kader’den kaçamam sensiz
Arkandan puslanan gözü unutma.!
Aynaya tebessüm saçamam sensiz

Salıncak kuramam göğün üstüne
Kanadım kırılır uçamam sensiz
Nefsimi akıtmam öğün üstüne
Yeşerip tomurçuk açamam sensiz