Firkatten VuslataOrtam zifir karanlık her köşede bir çakal Başım öyle ağrıyor başım öyle ağrıyor Her merhaba sonunda desem de bir hoşça kal Mankurtlaşmış ayağım aynı yere varıyor Gönlümde tefekkür var kalbimde sonsuz iman Gözümde bin bir ümit dilimde çığlık sükûn Günlerden firkat günü gece hayli süt liman Hiç eskimez pörsümez şükür bendeki rükun Huzur boy gösterince telaş olur derdeste Gaye birse erek bir koşmakta bir durmak ta Ve gönlüm olduğunda esaretten vareste Hedefi şaşırmayıp on ikiden vurmakta Öyle derin sükûtken kâinatın evveli Gaipten gelen sesle durdu kıyama nizam Birden bire önümde dikilince bir veli Sonsuz nuru bahşetti kulağımdaki hüzzam Beklenmedik vuslata erdi ürkek bakışım Korkudan azad oldu İçimi aşk bürüdü Gergef gergef örülen ruhumdaki akışım En kutsal mekânlara son süratle yürüdü 24.12.2015 Kütahya |