Ne zaman milli bir meselede kalem oynatsam
Ses vermiyorsunuz, ölüm sessizliğinde bunca insan!
Görmezden gelseniz de, hak bildiğim yolda bir erim
Tek başıma da kalsam inandığım yola kendim giderim

En duyarlılar ki; şairleri bilirdim hele milli meselede
Hak ve hakikate eğilmek, ama bu durgunluk neden?
Niçin görmezden gelinir ki! korku mu var içinizde?
Gayri ihtiyari soruyorum, korkunun kaynağı kimden?

Doluyuz, içimizde doluyuz gardaş, ateş bacayı sarmış!
Tutunamayanların mahallesinde kimler ne için varmış?
İçimin kalabalıklarından kaçan tenha yolculuklardayım
Ben, yitik duygular içinde kıvranan, mutsuz bir bahardayım

Hem vatan bizim evladımızdır, hem bizler vatanın
Asla böldürmeyeceğiz hainlere, etle tırnak gibiyizdir
Bizler, aha bu şehitler diyarında huzurla, kefensiz yatanın
Torunlarıyız, katlanırız her acıya, Rabbim nelere kaadirdir

Evet, ne kadar uğraşsalar da geçmiş bizim mirasımız
Bizler, bu vatan topraklarında secdeye koyduk alnımız
Kimdir bize kafa tutan, üst akılların çapulcu maşası
Hamurunda Türk yazan bu devletin, Selâhattin’dir(*) mayası
yusuf erdoğan
(*) Selahattin Eyyubi