Sessiz sedasız niyaz...
topsuz tüfeksiz darbe içimde ki
sevmenin en zor şekli bir yalana sanmıştım kandım meğerse hakikatın gerçeğiymiş halbuki, ah tütmese de tütmesin dumanı sarmış olsa da ateşi bacayı parçalanan tek yürek olsun yok bunun bir daha bir dahası... şaha kalksa da sözler neye kafi yitirmişler geleceğini yok talibi zamana vakitte niyaz sessiz sedasız yanan gönül olsa da bihaber sahibi... yasın kahrına çaldım bin çile hüzünler kimbilir daha nelere gebe hayatta denen ömür bir nevi zülum kalk gidelim dese de neyime ki bir çare... olur hiç yoktan yokluğa bir yolculuk benim kaderim de imiş çoklukta yokluk yalanın yok bir faydası ne z/ana ne bana bazen gerçek sanarsın hakikatta suçluluk... (Berlin,17.12.2015) Talat Özgen |