BURNUNDAN DÜŞÜRDÜĞÜN CEHENNEM
BURNUNDAN DÜŞÜRDÜĞÜN CEHENNEM
Hangi akşamdı düşlerin seni bana getirmediği ah söyleseydin keşke çınlasaydı kulaklarım biliyor musun kadınlığına kurban olduğum aynı saatlerdi senli bir düşte yoklarken yüreğimi göğsüme bir sancı girdi sana rahim diye taptığımı meğer ele vermişim yargıçlar sorguya çekerek muhbirliğimi öğrenmişler düşlerde bana geldiğini ve aşka yataklık ettiğimi sabah ezanını beklerler şimdi yüzüme okuyarak aşkta arsızlığımı belki de idam ederler beni düşdeki kadının dokunuşlarıyla belki mısralara tutsak ederler ya da yavaş yavaş öldürürler beni son arzum yerine getirilirse şayet itiraf ederim bütün kadınların masumiyetini and olsun ki hiçbir şiirde öpmedim namahrem bir kadını hiçbir hecede görmedim göğüs arasını çizerim altını tutulan zabıtların n’olur onlarla kıyaslamayın yalvarırım affedin beni nasılsa şartlandırmışım kendimi sol yanıma aldığım darbeyle belki iç kanaması geçiririm bir hecede ya da imla hatalı bir sürgün aşka ihanet eden adamların canı cehenneme ben mi ben kıyamam ki sana vatana ihanet sayar üslenirim bütün kadın cinayetlerini gelmiştir vakti çeksinler aşka ihanet edenleri dara ve beni de sen ruhuma nüfuz eden kadın sen Rahim’sin koruyup esirgeyensin n’olur zamandan devşirme yüzüne kederi ölmeye razı olduysam bil ki kadınımsın Rahim’sin Rahman ol da düşürme beni düşürme "hık diye “burnundan düşürdüğün cehenneme” her günün kadınlar günü olsun Efkan ÖTGÜN |