sardı yine içimi korkular,
korkak değilimki;ben!...
benim korkum değil, ölmekten!
görememekten korkuyorum,
bir canı gönülden, canımın canını...
sarılamamak ona sıkıca,
ağlayamamak omzunda doyasıya,
işte bu korkutuyor beni...

ölüm korkusu değil benimki,
hasrete gebeyim nicedir,
vuslati doğuramamak,
adını koyamamak,
büyütememek gönlümce,
işte o korkutuyor beni...

ölmek değil hiç korkum!
biliyorum ölüm olacak zaten sonum...
sevdamı yüreğimin beşiğinde,
belemek istiyorum...
ninniler söylemek, sarılmak öpmek,
o büyümeye hevesli minik bir bebek,
aşktır o,
pembe tenli,
süt kokulu,
gülen gözlü,
nur yüzlü,
büyüyüp serpilecek;
seven yürekler gerçekten ölene dek...

korkum ölmek değil, öleceğiz elbet bir gün,
gel bölüşelim kalan ömrümüzü sen ve ben,
ne benden önce, ne senden sonra,
olmasın; gelmesin bize ölüm,
işte benim korkum budur,
eşit olsun, nefes sayımız...
dolsun, aynı anda ömür vademiz...

aynı yılda,
aynı günde,
aynı saatte,
aynı dakikada,
aynı saniyede olsun!...
ölmek değil korkum, sensiz kalmaktan,
sensiz ölmekten;çok korkuyorum!...

16 ARALIK 19:20 2015
M E L E K