Çaylak Kalp
Bana bu gece her zamanki gibi dertler misafir
Ömrümün gerçek ahiri konuğu; Bakma öyle karanlık odamın duvarlarını aydınlatırcasına Gülme işte! öpmek nasip olmayan gamzelerin can yakıyor, Ya da gül ! sana gülmek, Bana, gülerken beliren gamzelerine ölmek yakışıyor, Üzülme,senin yüzünden değil,benim yüzümden bu hallerim, Her sözüne kandığım sen,acemiğime geldin...bil istedim Ben seni çaylak kalbimin yol bilmez çocuksu düşlerinde, Seni,sen olduğun için değil, Seni,benim olduğun için çok sevdimmm... S.S |