YENİDEN, YİNE, YENİDEN“Sanrılar aşka dönüşür; aşklar, yaraya Sahibini bekler büyük yaralar onarılmaya.” Sahipsiz kalınca yokluğunun atlasında Çok sözcüklerim yitti Çok özlem, çok hasret, çok sen birikti Ve ziyan edilmiş çok zaman Çok yangın, çok deprem… Kasırgaların viran etti ülkemi Çok açlık çekti gönlüm, çok kuraklık… Yutkundum uğruna yazılacak onca şiiri Boğazımda kaldı dizelerin Ve acı verdi her sarhoşluk yokluğunda Ardından sahte gülücükler yapıştırdım dudaklarıma Suskunluklarında boğuldum zamanın Kabuk bağlamayasın diye Hep kanattım seni tırnaklarımla Nedensiz sevdim seni işte Gitmeyesin diye nedenlerin bitince Sığındım sözcüklere onurluca Fakat saklayamadım seni hiçbir imgenin ardına Şimdi uyuyorsundur sen Sana da “İyi geceler!” en iyi gecem Bekliyorum yeniden doğmanı Ve “Günaydın!” diyerek beni uyandırmanı... 16.12.2015-01.20-İstanbul |