Gecenin Mavi Elbisesi
Yeni bir yüzle karşımda hayat
Hülyalı bakışlar mavi elbise giydirir geceye Işıl ışıl yanarak rakseden bir rüya sanki Gece o eşsiz güzelliği giydiğinde Yıldızlar sağanak bir yağmur gibi yer yüzüne dökülüyor Ay her zaman hilal şeklinde Çılgın pembe çiçekler açar gönlümde Sarhoş değilim Ama başım dumanlı Geri döndü o sevda çağı Şairler bazen hayal edip yazsa da Aynıyla vaki bu şiirler Onunla durgunlaştı dünyaya başkaldırışım Nice tutkularım elveda derken Yeni tutkular sardı benliğimi İçinde hep onun olduğu tutkular Müsaade ediyorum yeni tutkulara büyük bir hayranlıkla Maamafih daha fazlasını istiyorum Karamuklar bir bir yapraklarını döküp yok olurken Belalı susuzluklar kana kana aşkı içmeye dönüştü Korkuları kaygıları geride bırakan Özü ruhumu bir beşik gibi sallayan Bir heyecan ki içimi saran Gençliğim yeniden filizlenirken Aynaların şaşkına döndüğü Mademki yalan söylemezmiş aynalar Varsın dönsünler şaşkına Baktıkça düş kurduğum Düşlerin gerçeğe dönüştüğü Kötülükten günahtan arınmış Bir tek limana döndü yüreğimdeki ince sızılar Ben ki deniz ülkelerinin hayranıyken Şimdi bütün trenler aynı garda Ankara’yı seyretmeye tahammül edişim ondandır Her liman her gar sevgiye çıkıyorsa eğer Hepsinde yaşamaya değer Aldanmış mutluluklardan Adanmış mutluluklara Başıboş sevdalardan Sevginin esaretine Karamuklardan sevda çiçeklerine Az şey mi yaşanılan aşk adına Meleklerin kokusunu duyuyorum Yüreğimizdeki pranganın adı aşksa Çözülmesini kim ister ki... Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN 13 Aralık 2015 Saat 11.45 Batıkent-Ankara |