Mumya Tanrıçalar
düşün!
ve hatırla hatırladığında ağlayacaksın... ve öptüm bendeki de deli cesaretiydi hiç bir şeyden korkmuyordum vesselam ama sen dirilmekten korktun ve öptüm kızıl kanlı dudaklarını hayata döndün yeniden çığlık çığlığa koşup geldiğinde çıplaktın sıyrılmıştı bedenin tutsak olduğun kolalı sargıdan kanlıydı ellerin "öldürdüm" dedin kaçıp gelmiştin bana öldürdüğün hayattan arsızdın çürümüş etleri çiğnerken aldığın hazzı gördüm rengi solmuş gözlerinde arsızlık damarlarına işlemiş olmalı ki hayattasın aynı hayatta cesetlerle sıkı sıkı sarıl ölü bedenlere sakın uyanma sakın! ha uyandığında arzusuz kalacaksın... Arap Kurt |
Öldürdükleriyle ölen pamuk prenses....Başka bir dünyaya yabancı, yabanıl kalacaktır. Sevgi ve bağışlayamamaya dair isyanın derinlerden gelen uğultulu sesi ürkütücüydü. Her zaman ki gibi etkili anlatımı ve duyuşuyla, duyuruşuyla çok güzeldi. Kutlarım sayın hocam. Saygılarımla.