SEN YOKSUN DİYEBu kış uzun süre köyümde kaldım Sobayı kurmadım sen yoksun diye Bir bardak çay idi sabah kahvaltım Sofrayı sermedim sen yoksun diye Bazen çıktım sigaramla balkona Takılırdı gözüm bahçede çam’a Kurumuş birazcık su döktüm ama Elimi sürmedim sen yoksun diye Gündüzleri camdan dışarı baktım Zor idi yalnızlık geçmiyor vaktim Kilitledim kapıyı perdeyi çektim Güneşi görmedim sen yoksun diye Kaybolmuş yıldızlar baktım havaya Biraz stem ettim gökteki aya O gün davet etti bir komşu çaya Gittim ama durmadım sen yoksun diye Sır vermedim arkamızdan gülene Yokluğunu bildirmedim gelene Minderlerden yatak yaptım salona Odaya girmedim sen yoksun diye Resmine baktıkça ürperdi içim Huzura hasretim,sevgiye açım Uzadı sakalım dağınık saçım Hiç tarak vurmadım sen yoksun diye Nizamettin ELMA 10.12.2015 |