Susuyorum işteBakma öyle sessiz kaldığıma İçime birikiyor sustuklarım Bazan taşıyor biriktirdiklerim Genede yarıyorum bi yerden hafızamı Sığdırıyorum içime sustuklarımı Bazan kelimeler kifayetsiz kalıyor Çözümleyemiyor aklım duyduklarımı Bazan aşifte bir eziklik sarıyor ruhumu Yutkunduklarımın esaretinde kaldığımda Susuyorum o an,abad olma heycanındaki Derbeder gönlümün hatırına Susuyorum gene-de ilmek,ilmek Üzerime gelmekte olan mutluluğun hatırına Aslında bağırmak çağırmak geliyor içimden Yırtarcasına kefeni haykırmak istiyor Ölüm döşeğine yatmakta olan lal sessizliğim Olsun diyor yarım yamalak akılım Aldırma benim iblis fikirlerime Sus diyor,sus,sus işte Susuyorum Çünkü biliyorum bir yerinde çiçekli bahçeleri var ömrün Bir yerinde gül-ü reyhanlar var bu sevmenin Bahş edeceği mevsimin içerisinde Bir gün sevda bülbülleri ötmek için Tünecekler gönül gülceme Yoksa benimde deliliklerim var Sığmaz içime taşan bağırmalarımda mevcüt Dilim çözüldüğünde tavuz narası çirkinliğindeki Sesim kendi içinde yükseldiğinde Bende Roma’yı yaka/bilirim derim aslında Bende kırıp geçe/bilirim cam şefalığındaki bir kalbi Yok ede/bilirim bir ceylanı,zehirli bir dil mermisi ile İmha ede/bilirim dinamitlenen bir naif aşkı Hiç niteliğindeki bir söz kibriti ile Ama bastırıyorum bütün militan düşüncelerimi Süretimin faşist yanını karalıyorum iyi niyet kalemi ile Gömüyorum işimdeki kötülük mezarına Kötü niyet üreten bendebur düşüncelerimi Masumiyetimi katl etmesinler diye Susuyorum Canın,Canan’ım diyerek Abad olmak isteten gönlümün hatırına Susuyorum işte Mehmet Kılıçel |
Kalemin susmasın
_____________________________Selamlar