düşeryaşar....düşünce nasıl yaşlandırıyor... tam ayağa kalkarken yürümeyi yeni öğrenen buzağı misal düşünce yaşlanıyorum... hiç bir samimiyet doyurmuyor hiç bir tebessüm hiç bir gülüş uyandırmıyor ve küfürler ayıplar artık utandırmıyor anasını satıyım şiirin de her durumda bulup yakamdan tutuyor esiri miyim neyim bir pranga vurmadığı kaldı... uhreviyat bir kaşağı maneviyat alaşağı sıktırdıkça bu kuşağı düşüyorum ve düşünce de yaşlanıyor... yaşımla başım kaç diyorum sonra tellendirip bir sigara bilinci miskin o dumanla allayıp pulluyorum portresel hayallerimi sevdiğim yosmanın rolunu de biçtim mi hey be değme keyfime deliriyor delirdikçe düşüyor düştükçe deliriyorum boşver beni be doktor zevkin tedavisi olmaz ben düşerken yaşamaktan zevk alıyorum... can-i |