- yok olmak -
yarım kalırsa bigün kafiye
ki biterse söylenen türküler adımı öptüğün sokaktan sil yaşını döktüğün omuzlarımda, paslı iz.. topla beni bankın kırık tahtasından cinnetim sarkıyor, bir delinin atlasından! dürt, bu gece yıldızlar uyuya kalmasınlar insanlar sevildikçe kaçmasınlar. korkuyorsun kirpiklerin dahi iğreniyor bu seyrim, heybetini yitirdi belki bu gece gidebilirim aklımın hanlarından. Parmida sen kalacaksın ben zift olacağım, içim kömürlük tercih ettiğim, bu değildi boğazdan gemiler geçerken benim boğazdan kelime geçmiyor. -izin çıkmadı parmida.. |