Sevdiğim gönlünden bir damla yaşın
Gözüne yağınca beni hatırla
Pencerene konmuş öten bir kuşun
Sesini duyunca beni hatırla

İşitince efkârlı bir ezgiyi
Hatırla yazılmış kara yazgıyı
Aynaya bak, yüzündeki çizgiyi
Elinle sayınca beni hatırla

Bir garip evinde sönmüş ocağı
Bir öksüz ararken ana kucağı
Bir köşede ağlayan bir çocuğu
Görüp acıyınca beni hatırla

Ömrünü yorunca derdin cümlesi
Sabret. Sevdalının bitmez çilesi
Bir sonbahar günü yağmur damlası
Yüzüne değince beni hatırla

Kahırla çevrilmiş benim hayatım
Seni de incitmek değil niyetim
Ağlamaklı, boynu bükük bir yetim
Başını eğince beni hatırla

Sevdaya düşenler ben gibi ağlar
Bu yolda hasretlik, bu yolda gam var
Gurbetten sılaya esen bir rüzgâr
Dalları döğünce beni hatırla

Dilerim cihanda solmasın yüzün
Asla uzaklara dalmasın gözün
Gece vakti bilmediğin bir hüzün
Neşeni boğunca beni hatırla

Gönlünü yakınca hasret ateşi
Kuşatmasın ayrılığın telaşı
Dağların ardından umut güneşi
Her sabah doğunca beni hatırla

Ecel gelip canımızı almadan
Oğuzhan kavuşmak diler Hüda’dan
Hayal kurup seyrettiğin semadan
Bir yıldız kayınca beni hatırla