Bıyığından Hasret SarkıyorduŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 22.08.1994 01:50 Zonguldak
Bir de gül sarkıyordu bıyığından,
Bir de hasret. Hasreti rüzgar getirmişti, Gülü ben. Yalnızdı koca dağ başlarının doruklarında Gülüyle yalnızdı hasretiyle Çömelip sardı cigarasını Uzun uzun baktı Nasırlı, büyük, titrek ellerine. Bir de gül sarkıyordu bıyığından, Bir de hasret. Eğildi ağır ağır ateşin üstüne Isıttı alnını, yüzünü. Doğruldu baktı batan güneşin çizgisine. Gülüyle baktı hasretiyle Gözlerindeki mor bulutlarla baktı Ve yığıldı koca adam Yığıldı, bir dağ devrildi. Dayadı koca ellerini Toprağın kara yüzüne, Doğrulamadı. Tutmadı elinden mor bulutlar. İri gözleri yıldızlara bakıyordu Ve bıyığından hasret sarkıyordu..... |