İstanbulŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 17.7.1994 Beşiktaş/İst. Sabah 05:00
Ne garip şehirsin sen İstanbul! Bir labirentin karanlık çıkmazları gibi sokakların. Ve taşıdığın onca yaşam mücadelesiyle Bir göz değmesi, bir dudak titremesidir anladığım. Ne garip şehirsin sen İstanbul! Aslında bir şehir değil, bir ömür. Ne sevgiler yok ettin kucağında; ölümsüz sayılan, Ne baharlar kattın sevgilere, hiç solmayan. Ay’ın rengi bir başkadır sende Bir başkadır rakının tadı. Düşsem de senden ayrı asırlar boyu, Yaşayacaksın sen İstanbul akşamları. Dinlemiyorsam seni gözlerim kapalı, Bil ki hissediyorum, Sana açık yüreğimin bütün kıvrımları.... |