MaziŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 1995 İstanbul
Sallanıp durmak bir yaprak gibi rüzgarda Titreyerek düşmek avuçlarına sonbaharda Sürüklenip gitmek kayıp elinden usulca Ve sana dönmek o en son limanda Göreceksin beni ama dokunamayacaksın Adımı haykıracak insanlar, sen tanıyamayacaksın Senin gözlerinde telaşlı mazinin izleri Benim üzerimde bilmediğim yolların tozları Anlatacaklar beni sürüklenip gittiğim o yollar Düşüp kalktığım o güzelim kadınlar Anlatacaklar beni yaşayamadığım yıllar Alacaklar beni o son limanda Ve sana getirecekler Benim üzerim toz, senin gözlerin mazi Görmeyeceksin, göremeyeceksin beni Her şey suskun şimdi, her şey yitik Bir seni duyuyorum, esip geçen rüzgarla Senin gözlerinde hıçkırıklar Benim üzerimde; kuşlar, ağaçlar, topraklar..... |