Bak beyaz güvercine nasıl kanat çırpıyor.
Gülümsüyor çocuklar güneşe göz kırpıyor.
Her yaptığın yanlış da yüreğimiz çarpıyor.
Yurtta sulh Cihanda sulh dememiş miydi Atan.

Ne umarsın savaştan varsa çıkarın nedir?
Kim dedi söyler misin kurdu kuzuya yedir?
Umut gecede değil bil ki doğan gündedir.
Özgürlük ve barışsa yüreğimizde yatan.

Ne kan ne kin ne nefret Türk’ün harcı olamaz.
Binlerce şehit verdik inadın can alamaz.
İnadına hürriyet kimse bizi bölemez.
Kendini sultan sanıp doluya boşa çatan.

Engin bir deniziz biz engini de engini.
Boz bulanık susun sen bulamazsın dengini.
Usulca yerine koy çıkardığın süngünü.
Ata’mızdan emanet bize bu güzel vatan.

Biz bu topraklar için şüheda vermedik mi?
Kazma ve küreklerle savaşa girmedik mi?
Tozu dumana katıp düşmanı sermedik mi?
Allah şahidimizdir yanılır kafa tutan...

Evladı vatan için kara toprağa düşen.
Sen ki nice ananın yaralarını deşen.
Helal sana! Diyenle yerine gelir neşen.
Biraz gururun varsa yaptıklarından utan.

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN
04 Aralık 2015 Saat 00.30
Batıkent/Ankara