bitti dediğin her şeye yeniden başlamak nedir bilir misin


bilir misin sevgili
aklımın darağacında geciktirdiğim yargısız infazlarımı

seni bilmem ama ben
bilmedim
...................bilemedim...




“hüznün delikanlısı olur mu” dedim kendi kendime
“olmaz elbette” dedikçe ağladım içime
ki olsaydı sevgili
inan çeker vururdum bakışlarını



oysa
aynı toprağın teri değil miydi alnımızdaki bereket
aynı yağmurun tuzu ile yıkanmamış mıydı denizlerimiz


ki biz
uzanabildiğimiz kadar gökyüzü
yağa bildiğimiz kadar sağanak
ve doğa bildiğimiz kadar güneş değil miydik


bitmesini hiç istemediğimiz bu aşkta
sara bildiğimiz kadar kucak

yaza bildiğimiz tüm şiirler kadar hece
ve koparabildiğimiz yıldızlar kadar gece değil miydik



ne oldu da
şimdi kuytusunda büyüttüğüm bütün ağlamalarım üzerime boşaldı



y oksun artık
o ysa ne çok yarım kalmıştık yarına
k ıyısı yok artık hiçbir limanın gittiğin uzağa
s öyle şimdi hangi şarkımızın notalarında demlenmekte hüzün
u ğruna kaç ben daha ölecek sökülen şafaklarımda
n efesimde kaç gelincik daha kanayacak

bilmedim
...................bilemedim...



ben üzerine gittikçe güneşin
gölgeler sarıldı hiçliğime sımsıkı
zemheri bir boşluk doldukça içime
titreyişlerime söver oldum diz boyu



artık
sokak sokak peşimden koşarken sensizlik
hangi şehri kurşunlayım alnından
hangi köşe başı yalnızlığıma sığınayım bilemedim



eyy
zifiri gecelerimin mehtabı sevgili
yıldızların düşmedikçe dudaklarıma
yansımaz çıplaklığın denizlerimin tenine


yakamozlar boğulurken gözlerimde
ya azat et beni denizlerinden
ya da nefesinde boğ beni





meçhul bir yalnızlığın öncüsü müydü aşk

ki bu aşksa
ecelim miydi içimde büyüyen sessizlik
........................................................................sensizlik

bilmedim
...................bilemedim…







ilhanaşıcı/aralıkikibinonbeş