Yeşermez dal oldum.Bahar günü, dallarda açıp duran çiçekken, Döküldüm her rüzgârda, bir kuru yaprak gibi. Toprağa karıştım’ da, savruldum esen yelden Sarıyla boyaladım, ben düştüğüm her yeri. Bir zamanlar çiçektim, bir ağacın dalında Bir akşam dolu vurdu, meyva olmadan bana Dalımdan yere düştüm, bir bahar akşamında, Her gelen bastı geçti, bir kara toprak gibi. Yeşermez bir dal oldum, bir ağacın üstünde Yaz gelir meyva mermem, bir kuru dalım diye Çok garip kurtlar düştü, kurumuş gövdeme’de, Beklerim rüzgâr essin, düşürsün yere beni. Hiç kimseler bilmezdir, neler geçti başımdan Kurumuş bir dal oldum, hiç geçmezken aklımdan Bu yüzden bin dert buldum, bıktığım hayatımdan Ne olur rüzgâr essin, düşürsün rüzgâr beni. Hak yolunda ben artık oldum ahret yolcusu Bahardan yeşermekten, kestim gayrım umudu Meyve vermez dal oldum, olmuşum’da kupkuru Beklerim rüzgâr essin, düşürsün o gün beni. 02 Aralık 2015-12-02 Ahmet Yüksel Şanlı er |
Kalemin susmasın
________________________Selamlar