Gün yüklenir sevda yüklü kanatlarına,
Üzerinden geçer rüzgar yalarcasına,
Sevda ruha özlemle dokunduğunda,
Düşünde hazan yankılanır gece olduğunda,

Gölgeler başlar belli belirsiz,
Yıldızların ışıkları kalır yetersiz,
Dolunayda ayın sureti bile çaresiz,
Canlı cansız herşey sükut edip kalır sessiz,

Selam verir sabah ezanı,
Hazırlık başlar doğmadan gün ışıkları,
Vakti gelince zamanı,
Gün keserek parça parça eder karanlığı,

Sevda yüklü kalp her gece döker yapraklarını,
Kimse görmez akıttığı gözyaşlarını,
Damla damla süzülürken çizer yanaklarını,
Mevsimler gelir geçer ama o hep yaşar aynı hazanı,

İçindeki göçmen kuşların kırılır kanatları,
Sesleri çıkmaz olmuştur neşeli çocukları,
Sevda yüklendikçe dayanılmaz olur acıları,
Kanar durur sızıntılı kronikleşen yaraları......
........İsmail Toraman